Waldemar Łysiak jest jednym z niewielu współczesnych pisarzy o poglądach prawicowych w najlepszym tego słowa znaczeniu. Do 1989 roku we wszystkie jego książki ingerowała cenzura, musiał je wydawać pod różnymi pseudonimami. Znany jest między innymi z powieści äDobryö, äStatekö, szeregu książek o epoce Napoleona, a także z albumów äMalarstwo Białego Człowiekaö. W książce pod tytułem äStulecie kłamcówö Łysiak przedstawia naszą (XX-wieczną) zakłamaną przez media i polityków rzeczywistość. Książka podzielona jest na trzy części. W pierwszej autor odsłonił kłamstwa ogólnoświatowe, w drugiej kłamstwa dotyczące Polski, a część trzecia to kłamstwa propagandy NATO-wskiej odnoszące się do wojny w Kosowie. Pisarz bez skrupułów krytykuje między innymi mit demokracji budującej świetlaną przyszłość i pragnącej ogólnoświatowego pokoju, tzw. tolerancję (rozwiązłość seksualna i uprzywilejowanie homoseksualistów prowadzące do rozpadu rodziny), ekolonizację powodującą jeszcze większe ubóstwo Murzynów, tzw. polityczną poprawność, szerzące się lewactwo, a nawet hołubiony sport, skutkiem uprawiania którego często jest kalectwo, a nie zdrowie - jak głosi propaganda mediów. Odkrywając prawdę o wojnie w Kosowie Łysiak cofa się do historii i muzułmańskich Albańczyków (udowadnia, że UCK to mafia narkotykowa uprawiająca terroryzm) przedstawia jako agresorów, a chrześcijańskich Serbów jako patriotów broniących swojej ojcowizny. Całość okraszona jest wieloma rycinami i sentencjami, między innymi cytatem z äMein Kampfö Adolfa Hitlera: äWielka masa ludzka łatwiej padnie ofiarą wielkiego kłamstwa niż drobnego fałszuö. Łysiak ze swoimi poglądami przedstawionymi w äStuleciu kłamcówö trafia w dziesiątkę. Otwiera oczy na wiele fałszerstw i zakłamań serwowanych opinii publicznej codziennie przez tzw. intelektualistów, polityków i dziennikarzy. Jednak moim zdaniem w książce zabrakło zdemaskowania jeszcze dwóch wielkich oszustw XX wieku: poglądu, że najlepszy ustrój ma ocjaldemokratyczna Unia Europejska i kłamstwa o tym, że Żydzi nie mają decydującego wpływu na politykę światową.